Η πολυαγαπημένη Φέτα το λευκό τυρί ή αλλιώς ο ‘’λευκός χρυσός’’ της Ελλάδας.
Ένα προϊόν με χιλιάδες χρόνια ύπαρξης.
Έχει εξαιρετική γεύση και σχετικά χαμηλά λιπαρά. Ξεκινώντας από την Αρχαία Ελλάδα και τον μύθο του Κύκλωπα Πολύφημου, όπου φημολογείται ότι την ‘’πρωτο- κατασκεύασε’’, ή καλύτερα την ανακάλυψε τυχαία, όταν κουβαλώντας το γάλα μέσα στις προβιές των ζώων, διαπίστωσε ότι μετά από κάποιες μέρες το γάλα άρχισε να πήζει και να παίρνει άλλη μορφή, πιο συμπαγής.
Δώρο των θεών, έτσι το ονόμασαν οι αρχαίοι και η αλήθεια είναι πως και σήμερα για τους περισσότερους Έλληνες αποτελεί πολύτιμο αγαθό, καθώς συνοδεύει την πλειονότητα των ελληνικών πιάτων και δεν λείπει ποτέ από κανένα τραπέζι.
Το πιο χαρακτηριστικό πιάτο στο οποίο συναντάμε το ελληνικό αυτό τυρί είναι η παγκοσμίως φήμης χωριάτικη σαλάτα, όπου μπορούμε αναμφισβήτητα να πούμε πως απογειώνει τη γεύση της.
Εκτός από την χωριάτική σαλάτα, τη συναντάμε κατά κύριο λόγο σε αλμυρές παρασκευές, σε κυρίως πίτα είτε ως κύριο και βασικό υλικό (χωριάτικη τυρόπιτα (φύλλο πίτας με γέμιση τυρί φέτας) είτε ως δευτερεύων (μπουγιουρντί, ντομάτα, καυτερή πράσινη πιπέρια, φρέσκο ελαιόλαδο και τριμμένη φέτα) αλλά και σε ορεκτικά όπως η χτυπητή η οποία αποτελεί αλοιφή και φτιάχνεται από καυτερή πιπεριά και φέτα.
Η φέτα έχει προστατευόμενη ονομασία προέλευσης (Π.Ο.Π),αυτό σημαίνει ότι το όνομα της δεν μπορεί να χρησιμοποιηθεί σε τυριά με παραπλήσια σύσταση που παρασκευάζονται εκτός Ελλάδος .Είναι κυρίως αλμυρή επειδή αποθηκεύεται για περίπου 90 ημέρες σε άλμη (νερό με αλάτι) ή σε ξινόγαλο.
Παράγεται από πρόβειο γάλα ή μίγμα πρόβειου με γίδινο και απαγορεύεται η προσθήκη συντηρητικών.
Το γάλα που χρησιμοποιείται για την παρασκευή της φέτας προέρχεται αποκλειστικά από τις περιοχές της Πελοποννήσου , της Θεσσαλίας, της Θράκης, της Μακεδονίας, της Στερεάς Ελλάδας και της Λέσβου.
Μπορούμε να την συναντήσουμε σε διάφορες μορφές: σκληρή ή μαλακή, αλμυρή ή πιο γλυκιά.
Όπως αγαπά να την απολαμβάνει ο καθένας..
